Adres IP w sieciach komputerowych oznacza adres protokołu internetowego i jest unikalną etykietą dla każdego urządzenia, które może współpracować z Internetem. Jest to etykieta składająca się z cyfr, które składają się na niepowtarzalną tożsamość urządzenia.
Adres IP jest w formie numerycznej i dlatego może być łatwo odczytany przez użytkowników bez konieczności odszyfrowywania. Tag ten ma ogromne znaczenie w sieciach komputerowych, a procesy korzystania z Internetu pomiędzy różnymi urządzeniami są możliwe tylko dzięki adresom IP. Obecnie używane są dwa adresy: IPv4 (protokół internetowy w wersji 4) i IPv6 (protokół internetowy w wersji 6).
Protokół IPv4 lub protokół internetowy w wersji 4 jest starszy i używa adresów IP jako liczby 32-bitowej. Liczba użytkowników i urządzeń w Internecie wzrosła zbyt mocno, a protokół IPv4 zaczął zawodzić. Adresy IPv4 nie wystarczały i zaczęły spadać, dopóki nie wprowadzono IPv6 ze 128 bitami używanymi w adresach IP. Po 1998 IPv6 jest używany, aw 2000 został opracowany tak samo jak IPv4.
Znacznik jest nadawany urządzeniu przez operatora sieci lub hosta, a każde z podłączonych urządzeń otrzymuje unikalny adres IP, który może być statyczny lub dynamiczny. Statycznych adresów IP nie można zmienić, gdy zmieniają się dynamiczne adresy IP, a także są mniej stabilne w porównaniu ze statycznymi adresami IP.
Główne funkcje adresów IP obejmują lokalizację hosta, a także połączenie z hostem w celu przesyłania pakietów danych. Adres IP umożliwia interakcję z hostem poprzez znalezienie go, a to również pomaga w znalezieniu miejsca docelowego.
Adres IP to lokalizacja dowolnego urządzenia w sieci z wieloma urządzeniami znajdującymi się w tej samej sieci. Adres IP nadawcy, a także adres docelowy, znajduje się w nagłówku pakietu IP, który następnie przenosi dane.