لیست های آدرس IP خصوصی موجود

آدرس‌های IP خصوصی مجموعه‌ای از اعداد هستند که به دستگاه‌هایی که بخشی از یک شبکه خصوصی هستند، مانند شبکه خانگی یا تجاری، اختصاص داده می‌شوند. این آدرس‌های IP از طریق اینترنت قابل دسترسی نیستند و برای شناسایی و برقراری ارتباط با دستگاه‌های داخل شبکه استفاده می‌شوند.

محدوده‌های مختلفی از آدرس‌های IP خصوصی وجود دارد و به نوع محدوده A، B یا C بستگی دارد:

  • 10.0.0.0 تا 10.255.255.255 (IP کلاس A)
  • 172.16.0.0 تا 172.31.255.255 (IP کلاس B)
  • 192.168.0.0 تا 192.168.255.255 (IP کلاس C - محبوب ترین)

آدرس های IP خصوصی برای چه مواردی استفاده می شود؟

آدرس های IP خصوصی برای شناسایی دستگاه ها در یک شبکه خصوصی و امکان برقراری ارتباط بین آنها استفاده می شود. برای مثال، اگر چاپگری به شبکه خانگی خود متصل است، یک آدرس IP خصوصی به آن اختصاص داده می شود تا بتوانید اسناد را از رایانه یا هر دستگاه دیگری که به همان شبکه متصل است به آن ارسال کنید.

تفاوت بین آدرس های IP خصوصی و آدرس های IP عمومی چیست؟

آدرس‌های IP عمومی، آدرس‌های منحصربه‌فردی هستند که به دستگاه‌هایی اختصاص داده می‌شوند که به اینترنت متصل هستند و از هر کجای دنیا قابل دسترسی هستند. از طرف دیگر، آدرس های IP خصوصی فقط از داخل یک شبکه خصوصی قابل دسترسی هستند و از طریق اینترنت قابل دسترسی نیستند.

NAT (ترجمه آدرس شبکه) فناوری است که به دستگاه های دارای آدرس IP خصوصی اجازه می دهد تا با استفاده از یک آدرس IP عمومی به اینترنت متصل شوند. این کار با انجام ترجمه آدرس بین یک آدرس IP خصوصی و آدرس IP عمومی مرتبط انجام می شود. این به دستگاه های موجود در یک شبکه محلی اجازه می دهد تا یک آدرس IP عمومی واحد را برای ارتباطات خارجی به اشتراک بگذارند. علاوه بر این، NAT همچنین به دستگاه ها اجازه می دهد تا با مخفی کردن آدرس های IP خصوصی خود از کاربران خارجی، به طور ایمن به اینترنت متصل شوند.